De kade bij ons voor de deur ligt weer open, waarom is voor mij een raadsel, maar de stukken die nieuw zijn bestraat zien er wel heel top uit. De zomer diende zich volop aan in juni en nu is het weer meer echt Hollands weer. Ik vind het zelf prettig zo rond de 20 graden. En in de strandtenten kun je vast ook beschut genieten van de zon die zich vaak laat zien.

Sinds de tweede chemo 20 juni 2023 is er veel gebeurd. In dit blog gaat het vooral over mij, maar het leven gaat door, en er gebeurt in ieders leven van alles. Zo ook in ons leven. Maar ook in dat van familie en vrienden. Ik vind het heel fijn dat we daar vol in betrokken blijven, zodat relaties evenwichtig blijven. Voor mij persoonlijk is dat ook echt belangrijk, zodat ik vol mee kan blijven doen. Gelukkig acteren de meeste om mij heen hier ook naar.

Na het schrijven van mijn vorige blog, 24 juni 2023, ontvingen wij heel snel daarna het heel verdrietige bericht dat mijn oudste broer helaas 26 juni 2023 op 59-jarige leeftijd plotseling in zijn slaap is overleden ten gevolge van een longontsteking. Vanwege mijn behandelingen en omdat ik echt niet ziek mag worden, kon ik helaas persoonlijk niet bij de uitvaart zijn. Mijn man en onze drie kinderen hebben de honneurs voor mij waargenomen en hebben namens mij tijdens de dienst gesproken. Ik ben super trots dat zij dit hebben kunnen doen. Ook voor hun is het een rollercoaster, met zo’n zieke moeder thuis, hun zwager/oom plotseling overleden, en dan in het openbaar mijn tekst voorlezen tijdens de dienst voor mijn overleden broer. Wat het extra complex maakte was dat ik die ochtend helaas met koorts wakker was geworden, hetgeen betekende dat ik misschien diezelfde dag nog naar het ziekenhuis in Utrecht zou moeten. Onze vriendin die om 08:15 uur al bij ons was om samen met mij de dag door te brengen, zodat ik niet alleen zou zijn, was bereid mij naar het ziekenhuis te rijden als dat aan de orde zou zijn, waardoor Hugo met de kinderen naar de uitvaart kon gaan. Gelukkig zakte de koorts waardoor mijn vriendin en ik de dienst online konden bijwonen en ik die dag niet naar het ziekenhuis hoefde. Dat scheelde weer, want verder was het een verdrietige dag. Het was dan ook heel fijn mijn vriendin aan mijn zijde te hebben.

De volgende dag moest ik me helaas wel melden in het ziekenhuis, omdat de koorts hoger was. Inmiddels zijn we ervaren met plotseling naar het ziekenhuis rijden, en vertrokken mijn man, dochter en ik rustig naar Utrecht met alles wat nodig was mocht ik daar moeten blijven. Zo ook hadden we de laptop van dochter mee en keken we een hele grappige film tijdens het vele wachten. Mijn man moest mijn dochter en mij er aan herinneren dat we op de spoedeisende hulp waren toen we weer heel hard moesten lachen om een grappige scene. Fijn dat we het even vergeten waren, maar terecht punt van hem. Na heel veel testen en onderzoeken mocht ik gelukkig weer naar huis. Mijn weerstand was net als tijdens de vorige chemo super laag. Daardoor had ik waarschijnlijk koorts gekregen. De koorts heeft een paar dagen aangehouden, maar was op tijd weg voor mijn man’s verjaardag. Samen met ons gezin hebben we hem een leuke dag bezorgd. Ook hebben we mijn man samen met zijn vrienden verrast doordat zij op zijn verjaardag als verrassing ’s avonds wat met hem gingen drinken. Ik vond het super fijn dat dat allemaal door kon gaan.

De derde chemo stond op 11 juli 2023 gepland. Maar eerst moest er via het bloedonderzoek worden gekeken hoe het stond met alle waarden. Gelukkig waren die goed, de weerstand weer op peil, en kon de chemo worden toegediend. Het botinfuus wat ik ook elke 3 maanden krijg, is uitgesteld, omdat ik daar ook koorts van krijg. Dat volgt dus nog. De hormoontherapie is ondertussen op 8 juli gestart, ook daar kun je bijwerkingen van krijgen. Ik verdiep me helemaal niet in de bijwerkingen, ik zie het wel. Ben bang dat als ik me er in ga verdiepen ik er juist last van krijg. Omdat de chemotherapie bij mij telkens tot ziek zijn leidt, heb ik nu een injectie met extra witte bloedcellen in mijn been gezet, de dag na de chemo. Althans, mijn man heeft dat gedaan. Bam, en hij zat er in. Die injectie moet ervoor zorgen dat ik geen of een veel minder harde terugloop heb van mijn weerstand in week 2. Terwijl ik dit schrijf is week 2 bijna ten einde, dus heel spannend of de koorts inderdaad weg blijft. Deze derde chemo valt me verder heel zwaar. Heel veel last van extreme moeheid en ook extreme buikkrampen. Ik heb echt heel weinig energie, en moet zelfs in huis oefenen met lopen omdat mijn beenspieren tot ongeveer nihil zijn teruggelopen. Sinds zaterdag is het me gelukt om 5 minuten buiten te lopen, op het bankje in de haven neer te ploffen en daarna weer terug te lopen. Hijgend kom ik dan thuis. Maar wel blij dat dat is gelukt Een hele mijlpaal. En zo oefen ik maar door.

Mijn afleiding haal ik uit mijn gezin (de kinderen zijn hier lekker vaak) en mijn vriendinnen die twee keer per week bij ons zijn als mijn man naar zijn werk is in Rotterdam. Gezellig bijpraten. Alhoewel we wel de wekker moesten zetten zodat we niet te veel zouden praten, omdat ik daar ook heel moe van word. Wie had dat nou nog eens gedacht 😊. Ook haal ik veel vreugde uit alle kaarten, pakjes en appjes die ik telkens ontvang. Gelukkig heeft iedereen er begrip voor als ik niet reageer, dan ben ik echt te moe. Dat was bijvoorbeeld de afgelopen periode zo. Heel fijn om te volgen wat iedereen zoal doet en wat er bij iedereen gebeurt.

Maar ook volg ik het nieuws op de voet, de val van het kabinet, de nieuwe lijsttrekkers, en de vele sporten, Wimbledon, Tour de France Hommes, Tour de France Femmes, WK voetbal Oranje Leeuwinnen etc. Dat paste in mijn vroegere leven niet in mijn dag, maar nu dus wel. Daar haal ik dan mijn voldoening uit. Gisteren, zondag 23 juli, zelfs onze ochtend afgestemd op de eerste voetbalwedstrijd Nederland – Portugal, en deze samen met mijn man gekeken.

Er gebeurt dus veel en tegelijkertijd ook weinig, omdat mijn horizon meestal beperkt is tot binnen in ons appartement in Scheveningen. De buitenwereld ontvang ik dan via jullie en het nieuws.

En oh ja, het nieuwe huis in Breukelen op maat maken vordert gestaag, maar dat wordt wel in het najaar dat we daarheen verplaatsen.

Hopelijk gaat het over een tijdje weer beter met mij, zodat ik ook weer bezoek kan ontvangen, zelf op pad kan en ook weer kan bellen. Gezien mijn lage weerstand en lage energieniveau kan dat nu helaas niet.

Dit was voor nu mijn update.

Wanneer de volgende verschijnt, weten we als tie verschijnt.

Ik wens iedereen die dit leest een fijne zomer en veel liefde en gezelligheid met iedereen die je dierbaar is.

Lieve groet, Monica